Biraz fazla yoruldum uzun bir süre artık buralarda olmayacağım zaten yazamıyordum da ...
O yüzden artık blog sayfasına veda etme zamanı...
Belki bir gün bir kitapta buluşuruz diyelim.
Kendime bir söz verdiğim için bu blog sayfasını hiç bir zaman silmeyeceğim belki bir gün birilerine dokunur yazdıklarım ya da dokunmaz kimene ...
Biraz özet geçeyim son zamanlar da hissettiklerimi ...
Supernatural dizisinin sonuna geldik 10 senedir izlemekteydim diziyi hayatımin her sorunların da kaçış noktam olmuştur ve her zaman dean hayranıydım hepsini ayrı seviyorum ama hayatımda da böyle bir son olmasını isterdim önce büyükler gider, sonra küçükler sonuna kadar yaşar ve vakti geldiğinde gider... öteki tarafta beklerdim onu hayattan beklentim buydu ama olmadı şimdi huzur evinde ki kadınlar gibiyim ışıklar altında bekliyorum vademin dolmasını sadaka falanda vermiyorum yanlışlıkla ömrüm uzar falan diye affedin olur mu :D
Sonra da dedim bir adam seveyim yani daha doğrusu birini sevmek istedim hazır hissetmiştim belki böyle hayat daha güzel olurdu diye öyle de oldu en azından öyle sanmıştım...insanlar tanımaya falan başlamışken bir adamın bir sözüne aşık oldum. "Sevdiğim kadının sorunu benim sorunumdur her zaman yanında olurum " o kadar kendine güvenen bir cümleydi ki bu vay be demiştim zaten zamanla da aşık oldum evet âşık oldum kesinlikle diyebilirim çünkü hayatta hiç bir şey bu kadar yormamıştı ve beni bu kadar savaştırmamıştı... elin adamı sen çık birden bir kadının aşık olacağı adam ol ama yanlış şuradaydı bu adam kendini bile sevmezken bir başkasını nasıl sevebilir ? Bunla savaşırken hayatımın en kötü anılarından birine sebep oldu.Benden ayrılırken bir komidinin üzerine para bırakmadığı kalmıştı...Birde sevdim diye yalan söylemek... seven bir insan kıyabilir mi ? Kendimden biliyorum yoksa neden her seferinde ağzıma sıçmasina izin vereyim..
Işte hayatım sanki çok muhtesemken sen git seni yerin dibine sokacak kendinden iğrenmene sebep olacak bir şahsı sev.
Sevebileceği birini insan seçebilir mi acaba ?
işin kötüsü hala bir şeyler hissediyorum...
Ama zamanla çok daha iyi olacağımı biliyorum.
Belki gerçekten birini sevebilirim ama demişler ki....
Kimse kimseyi bu kadar sevmemeli, Kalbinde başka kimseye yer kalmıyor....
O kadar doğru ki umarım zamanla bunun yanlış olduğuna da şahit olurum ...
Hâlâ sindirmeye çalışıyorum o yaşanan iğrenç zamanları bunları sindirmek gerçekten zor ve umutsuz bir şekilde yoruyor...
Umarım gerçektende karma vardır.
Çok daha iyi olacağımı biliyorum en kötü ne olabilir ki ?
Hayatın son bulması olabilir ...Bu olursa bile çok şey yapmayın olur mu zaten olacaktı yani ...
Yalanlarla yaşamak için fazla savaş verdik zaten varsın bir kerede savaşmadan gerçeklere uyanalım kafasindayım. Belki doğru kafa belki yanlış kafa kimene ??
Ama emin olun benden çok daha iyisiniz ve benden çok daha iyi bir hayata sahipsiniz belki bu yüzden korkabilirsiniz ... Ama umarım benden kötü değildir ama istediğin zaman yarışını yapabiliriz ama bu kadar da saçmalamayalim olur mu ? He de geç...
Ama sonunda olan olur o yüzden tadını çıkarın...
En azından ağzıma sıçılsada yerin dibine hala batmaya devam etsemde çıkacağım yer yine yukarısıdır geçmişim de çok izi var bunun ...
Ondan dolayıdır ki bu blogda sonumdur bu bir gün sayfalarda buluşmak umuduyla daha iyi daha mutlu baharlara diyelim ....
Harbi Hoşçakalın....
