Gözleri gözlerime..
Elleri ellerime değen bir sen olsannnnnn (zaten her zaman yanlış söylerim.)
Bu sefer böyle başlamak istedim.
27 yaşımı bitireceğim az kaldı.
Gelecek kaygısı bir şeyler yapma arzusu her türlü batışa hazırım.Şu sıralar biraz risk alıyorum ama nedense biliyorum ki bir şekilde çıkacağım hangi şekilde ya da nasıl bilmiyorum.
Ama bildiğim bir şey varsa bir şeyleri başaracağım.
Ah be hayat sen mi yapıyorsun başkaları mı bilmiyorum ama fazla üzerime geliyorsun.
Tek başına bir şeyleri yapmak gerçekten zor.
Ama sonunda tek başıma yaptım diyeceğim.
Her an her saniye kafamda bir şeyler yapma düşünceleri geçiyor.
Sanırım deliriyorum :D
Yada çok yaklaştım..
Bazen bir noktaya gelirsin.Öfke dolusundur.Çevrendeki insanlara Annene Babana bir beceremediler.
Özellikle benim Annem Babam ...
Bir beceremediler ebeveyn olmayı aslında en başında ihtiyacım olan şey gerçekten mantıklı, sorumluluk bilincinde olan bir ebeveyn Çocuk gibi davranmayan bir Anne (hiç çocuk olmadıysa yapacak bir şey yok buna da alışıyorsun ) ve Aile kendini güvende hissetmek..Hissede bilmek evet hissedebilmek sanırım en büyük sorunum bu hiç bir zaman güvende hissedemedim.Doğumumdan bugüne kadar güven duygusu nedir tam anlamıyla bilmiyorum.O yüzden de fazla korkutuyor birilerine güvenmeye çalışmak.
Buda hayatıma başarısız ilişkiler olarak geri dönüş yaptı sanırım ....
Benim gibi kopuk aileye sahip olan insanlar ya daha çok dağıtmayı seçer ya da erkenden büyür ister istemez bir olgunluk gelir üzerine.
Tekrar seçme şansım olsaydı sanırım dağıtmayı seçerdim.Çünkü hala neden toplamaya çalışırken hayatımın içine ettim hiç bir fikrim yok.
Belki de etmemişimdir.Belki de bunun gerçekten çok iyi bir sebebi vardır.İşte bunun cevabını bilmiyoruz ve bunu zaman söyleyecek.. yaşatacak...
Neler yapabileceğimi zaman gösterecek ...
2019 da kendime bir çok hedef koydum ve bu hedeflerin %90 oranında yaptım bu çok güzel bir oran özellikle benim hayatım için...
Ve 2020 yaklaşıyor işte 2020 benim senem olması için elimden gelenin fazlasını yapacağım.
Çünkü daha fazlasını hak ediyorum.
Hak ediyorsunuz.Çünkü hiç bir zaman bir insan kötü bir şeyleri hak etmez ama yaşanır bir şeyler. Bunu kabul edip devam ettiğinde pes etmeden yaşamaya işte hayat o zaman senin yanında olduğunu anlıyorsun.
Neden çakıllarda kayıp düştüğünü anlıyorsun.
Neden canın yandı anlıyorsun ve inanır mısın buna iyi ki diyorsun.
İyi ki üzüldüm diyorsun.
Aslında seni sen yapan şey senin yaşadıkların.
Ne kadar üzüldü isen o kadar güçleniyorsun.
O kadar olgunlaşıyorsun.
Ve hayata farklı bakıyorsun bu gerçekten yaşamını etkiliyor...
Sadece az kaldı bir şeyler için biliyorum...
Sonunda bir fotoğraf makinem ve bir bilgisayarım var...
Ve yarın gidip fotoğraf çekeceğim hayatı kendi bakış açımdan size göstermeye çalışacağım yani burada paylaşacağım...
Bugünlük bu kadar yeter dediğim gibi artık hep buralardayım :) ......
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder